همه ی ما در هر صنعت و صنفی که مشغول به کار هستیم بار ها و بار ها واژه های نام تجاری ، برند ، لوگو یا نشان تجاری را شنیده ایم. اگر می خواهید همین الان برای ثبت برند خود اقدام کنید، به این صفحه بروید.
اما راجع به تاریخچه این واژه ها و اینکه چه افرادی برای نخستین بار از آنها استفاده کردند اطلاعاتی نداریم .
همراه آنلاین تو این مطلب قصد داره به صورت خلاصه شما را با تاریخچه ی نام و علامت تجاری آشنا کند.
اولین بار چه افرادی از نام تجاری استفاده کردند ؟
اولین بار حدود 4000 سال پیش سفال گر های مصری نام خود را روی ساخته های سفالی خود درج کردند تا مانع دزدی و سودجویی دوره گرد ها شوند . و بعد از آنها چینی ها نام خود رو روی ظروف دست ساز چینی خود نقش زدند .
سفال گران چینی در ابتدا نام تجاری خود را بر یک نیم دایره طراحی میکردند و پشت کاسه و بشقاب ها اجرا میکردند ، که بعده ها این طراحی دچار تغییر و تحولاتی شد و به یک چهارگوش با اضلاع یکسان تبدیل شد.
در یونان باستان، علامتی به نام “سیما” یا “زیمبا” برای شناسایی طبقه ی کارگران مورد استفاده قرار میگرفت و در عصر رومی، کسب و کارها از علامتی به نام “signum” برای تبلیغ و شناسایی خود به مخاطبان استفاده میکردند.
اولین علامت تجاری کی به ثبت رسمی رسید؟
اولین سند ثبت علامت تجاری، در سال 1266 یعنی قرن 13در انگلستان به دستور پادشاه وقت یعنی ادوارد سوم صادر شد.
در آمریکا، قانون مربوط به ثبت علامت تجاری در سال 1870 تصویب شد که به عنوان تاریخچه قانونی این حوزه شناخته میشود. و اکثر حقوق دانان شروع ثبت علامت تجاری به شکل امروزی را از این تاریخ و این کشور می دانند .
در جهان، هر کشور از قوانین متفاوتی در این زمینه برخوردار هستند. برای مثال، قوانین ثبت علامت تجاری در ژاپن در سال 1899 تصویب شده است و در این کشور، علامت تجاری باید قبل از استفاده ثبت شده باشد. در حالی که در بعضی دیگر از کشورها، به عنوان مثال در آرژانتین، علامت تجاری باید حتماً قبل از ثبت از آن استفاده شود.
هم اکنون ، منظمترین قوانین ثبت علامت تجاری در اروپا و آمریکا وجود دارد. در اروپا، به طور کلی، قانون حفاظتی برای علامت تجاری وجود دارد و علامت تجاری تحت حفاظت قرار میگیرد. در آمریکا، علامت تجاری برای استفاده در فعالیتهای تجاری ثبت میشود و برای کسب حقوق حق نشر در دادگاه مورد استفاده قرار میگیرد.
ثبت نام و نشان تجاری در ایران
در ایران برای اولین بار در سال 1304 قانونی برای ثبت نام تجاری و صنعتی آن تصویب شد اما در سال 1310 قانونی تحت عنوان ” قانون ثبت علائم و اختراعات ” به تصویب رسید که قانون سال 1304 را تصحیح و تکمیل کرد.
در ایران نیز، شخص یا شرکتی که مایل به داشتن علامت تجاری است، باید در ابتدا یک درخواست ثبت علامت تجاری به مراجع ذیصلاح (مثل سازمان ثبت اسناد و املاک کشور) ارائه دهد. پس از بررسی صحت و کاربردی بودن نام انتخابی، آن علامت تجاری در سیستم ثبتنامهای جاری قرار گرفته و حقوق و دسترسی مالکیت آن در اختیار صاحب ثبتنام قرار میگیرد.
در نتیجه
ثبت نام تجاری معقوله ای است که از دیر باز در همه جا مورد توجه بوده چون استفاده از علامت تجاری منحصربهفرد و قانونی، به کسب و کارهای مختلف ارزش حقوقی و مالی قابل توجیهی میبخشد و ارزش افزوده و ثبات رقابتی را برای آنها به ارمغان میآورد. سیاستهای حاکم برای حفاظت از حقوق مالکیت صنعتی، همچنین، افراد را به خلق و اجرای طراحیهای مختلف برای کالا و خدمات مختلف ترغیب میکنند و تنوع و ابتکار را در بازار ترویج میدهند.